Kongo. Gospodarka kraju to mieszanka rolnictwa i sektora przemysłowego opartego głównie na ropie naftowej, gałęziach powiązanych i wydatkach rządowych. Ropa naftowa wyparła leśnictwo jako podstawę ekonomii i odpowiada obecnie za dużą część przychodów rządowych i eksportu. We wczesnych latach 80tych, szybko rosnące ceny ropy pozwoliły na rozpoczęcie zakrojonych na szeroką skalę projektów rozwojowych a PKB w tym okresie wynosił średnio 5% rocznie, co stanowiło jedno z najlepszych osiągnięć w Afryce. Problemy budżetowe i przerost zatrudnienia w sektorze publicznym były powodem zaciągnięcia kredytów zabezpieczonych dochodami z ropy, które to spowodowały wzrost obciążenia państwa i chroniczny deficyt budżetowy. Bank Światowy i Międzynarodowy Fundusz Walutowy stały się czynnymi uczestnikami reform, które zostały tutaj przedsięwzięte, jednak wojna domowa zatrzymała strumień zmian w lipcu 1997 roku. Denis Sassou-Nguesso, który powrócił do władzy po zakończeniu wojny publicznie wyraził swoją proreformatorską postawę i odnowił kontakty z instytucjami międzynarodowymi. Postęp ekonomiczny został jednak wkrótce dotkliwie zastopowany przez spadające ceny ropy naftowej i wznowienie konfliktu w grudniu 1998 roku, co z kolei miało wpływ na pogorszenie stanu finansów państwa. Bieżące wyzwania Konga to uzyskanie pokoju wewnątrz kraju i zmierzenie się z trudnymi wyzwaniami ekonomicznymi jak przyspieszenie wzrostu gospodarczego czy redukcja ubóstwa. Ostatni kryzys również odznaczył swoje piętno na sytuacji gospodarczej w Kongu poprzez spadek cen ropy i konsekwencje tego spadku w postaci zmniejszenia dochodów z eksportu o około 30%, jednak późniejsze ożywienie poprawiło oczekiwania co do wzrostu na najbliższe lata. W marcu 2006 roku Bank Światowy i Międzynarodowy Fundusz Walutowy zaakceptowały program pomocowy dla Kongo, które otrzymało w 2010 roku 1,9 miliarda dolarów w postaci anulowania długu zagranicznego.
- wzrost PKB: 2010: 10,5%; 2009: 7,6%; 2008: 5,6%
- bezrobocie: brak danych
Źródło: CIA, The World Factbook
