Erytrea. Od czasu uzyskania niezależności od Etiopii w 1993 roku Erytrea musi mierzyć się z typowymi problemami dotykającymi małych, bardzo ubogich krajów dodatkowo wzmaganych przez wdrożenie restryktywnej polityki ekonomicznej. W Erytrei występuje gospodarka centralnie planowana będąca pod kontrolą partii rządzącej: People’s Front Democracy and Justice (PFDJ). Jak w przypadku wielu krajów afrykańskich, duża część populacji (80%) znajduje zatrudnienie w rolnictwie, jednak wytwarza ona tylko małą część produkcji globalnej kraju. Od czasu zakończenia wojny z Etiopią w 2000 roku rząd kontroluje wszystkie procesy ekonomiczne w kraju wykorzystując do tego celu przedsiębiorstwa wojskowe oraz te należące do członków partii rządzącej. Celem jest pozytywne zakończenie zaplanowanych zmian gospodarczych. Rząd kontroluje handel walutami obcymi poprzez ograniczanie bądź limitowanie dostępu do nich, co skutkuje między innymi bardzo słabo rozwiniętym prywatnym sektorem biznesowym w tym kraju. Gospodarka Erytrei jest silnie zależna od przelewów pieniężnych pochodzących od emigrantów pracujących w różnych częściach świata. Nieregularne opady deszczu są jednym z powodów niemożności utrzymania płynności produkcji żywności a często zdarza się, że popyt w tym zakresie znacznie przewyższa podaż. Nadzieje rządu pokładane są w rozwoju wielu projektów związanych z przemysłem wydobywczym a co za tym idzie zwiększenia dochodów budżetowych. Pomimo nienajlepiej układającej się współpracy pomiędzy rządem erytrejskim a inwestorami światowymi, Kanada zdecydowała się na podpisanie kontraktu w 2007 roku na wydobycie złóż mineralnych a realne działania rozpoczęły się w roku 2010. Przyszłość ekonomiczna Erytrei zależy od umiejętności poradzenia sobie z palącymi problemami społecznymi takimi jak analfabetyzm, niskie kwalifikacje ale przede wszystkim chęciami wspierania przez rząd rozwoju prawdziwej ekonomii rynkowej.
- wzrost PKB: 2010: 4%; 2009: 3,6%; 2008: 2%
- bezrobocie: brak danych
Źródło: CIA, The World Factbook
