5 października 2018 r. w Lubelskim Centrum Konferencyjnym odbyła się konferencja z okazji rocznicy uzyskania niepodległości przez Nigerię. Dokładnie rocznica ta przypada 1 października. Oprócz Nigeryjczyków w konferencji wzięli udział obywatele Polski, Francji, Zimbabwe, Kenii, Ugandy, Indii i Kazachstanu. Głównym organizatorem wydarzenia był Niyi Aderibigbe, prezes fundacji Diaspora Events Foundation. Po raz pierwszy przyjechał on do Polski w 2008 r. Do założenia organizacji zainspirowały go rozmowy ze studentami afrykańskimi studiującymi w Polsce.
Uczestników konferencji w imieniu prezydenta Lublina Krzysztofa Żuka bardzo serdecznie powitał Krzysztof Stanowski, dyrektor Centrum Współpracy Międzynarodowej w Urzędzie Miejskim. Podkreślił, że Lublin może być miastem wszystkich Afrykańczyków tu mieszkających. Ambasadora Nigerii w Polsce reprezentował konsul Desmond Oiboweme. Zapewniał, że Nigeria jest dobrym miejscem do inwestycji. W Abudży siedzibę ma Komisja Spraw Korporacyjnych (ang. Corporate Affairs Commission), która umożliwia założenie firmy w przeciągu 24 godzin. Potencjalnych eksporterów konsul zachęcał do kontaktu z ambasadą w Warszawie. Uwagi o korupcji skwitował słowami, że Nigeria nie jest rajem (ang. „Nigeria is not a heaven”).
Następnie Desmond Oiboweme odczytał referat przygotowany przez ambasadora Erica Adagogo Bell-Gama pt. „Rola diaspory w rozwoju narodu” (ang. Diaspora Role in Nation Development). Słowo „diaspora” pochodzi z greki i oznacza rozproszenie jednego narodu wśród innych. Według Unii Afrykańskiej diaspora ma do odegrania dużą rolę w zapewnieniu rozwoju kontynentu. Diaspora nigeryjska zapewnia transfery pieniężne oraz know-how.
Następnym prelegentem był dr Grzegorz Waliński, były ambasador Rzeczpospolitej Polskiej w Nigerii. Wygłosił referat pt. „Współpraca międzynarodowa. Krytyczna analiza stosunków dwustronnych między Nigerią i Polską”. Opisał w nim historię wzajemnych stosunków, które zostały nawiązane wraz z uzyskaniem przez Nigerię niepodległości w 1960 r. Do lat osiemdziesiątych przedsiębiorstwa państwowe eksportowały różne produkty do Nigerii. W latach osiemdziesiątych nastąpiło załamanie. Po 1989 r. sprywatyzowana została Polfa, która była obecna w Nigerii. Dr Waliński widzi możliwość poszukiwania sektorów i produktów polskich, które znajdą popyt w Nigerii. Zachęca do przenoszenia produkcji do Nigerii – wtedy produkty te stałyby się jeszcze bardziej konkurencyjne ze względu na niższe koszty pracy. Perspektywicznym rynkiem w Nigerii jest zwłaszcza budownictwo. Inny to maszyny rolnicze. Zdaniem byłego ambasadora Nigeria jest mostem prowadzącym do Afryki Zachodniej. Jej dochód narodowy i liczba ludności są większe niż pozostałych 14 członków Wspólnoty Gospodarczej Państw Zachodnioafrykańskich (ECOWAS, ang. Economic Community of West African States). Innym obszarem możliwej współpracy jest edukacja (wymiana studentów, kształcenie techniczne i zawodowe). Były ambasador zwrócił uwagę na to, że Nigeria ma aspiracje do bycia stałym członkiem Rady Bezpieczeństwa. W przypadku reformy ONZ ma ona wszelkie kompetencje, by reprezentować Afrykę w tym organie. Słowa te wywołały aplauz wśród zgromadzonych na widowni Nigeryjczyków.
Ostatnim przed przerwą kawową mówcą był Krzysztof Stanowski. Tytuł jego wystąpienia to: „Rola migrantów we współpracy transgranicznej”. Zauważył, że podczas I wojny światowej oraz w okresie Solidarności, kiedy Polacy walczyli o suwerenność, kluczową rolę odegrali migranci, przede wszystkim Jan Ignacy Paderewski oraz – jeśli tak go można określić – Jan Paweł II. Gdy młody Woodrow Wilson poprosił Paderewskiego o zagranie charytatywnego koncertu, ten się zgodził. Wiele lat później Wilson odegrał znaczącą rolę w odzyskaniu przez Polskę niepodległości. W czasie Solidarności dwóch Polaków odegrało szczególną rolę: wspomniany Jan Paweł II oraz Zbigniew Brzeziński.
Następnie dyskusje przeniosły się na przerwę kawową. Po niej referaty wygłosili jeszcze Richard Njoku („Budowanie mostów. Aktywny udział diaspory w handlu wewnętrznym oraz rozwoju politycznym”), pracujący na co dzień w Irlandii, oraz Anna Szadkowska-Ciężka („Platforma integracyjna dla migrantów w inicjatywie Urzędu Miasta Lublina”). Po wystąpieniach wywiązała się gorąca dyskusja. Wydarzenie zgromadziło w jednym miejscu wielu Afrykańczyków mieszkających w Polsce.
O autorze:
Konrad Czernichowski – ur. 1980 we Wrocławiu ekonomista i teolog, w latach 2004-2012 związany naukowo i dydaktycznie z Uniwersytetem Wrocławskim, obecnie adiunkt na Wydziale Ekonomicznym UMCS w Lublinie. Kieruje lubelskim ośrodkiem Ruchu Solidarności z Ubogimi Trzeciego Świata „Maitri” (www.maitri.pl). Członek Polskiego Towarzystwa Afrykanistycznego. Autor monografii „Integracja afrykańska – uwarunkowania, formy współpracy, instytucje”, współautor książek „Klątwa surowcowa w Afryce? Przypadek Zambii i Botswany” i „Kompendium wiedzy o organizacjach międzynarodowych”. Podróżował do dziesięciu państw afrykańskich: Libii, Tunezji, Kamerunu, Demokratycznej Republiki Konga, Ruandy, Ugandy, Tanzanii, Zambii, Botswany i Zimbabwe.
